Bernd Fischer në UET: Regjimi stalinist në Shqipëri fshiu identitetin

Departamenti i shkencave sociale të aplikuara zhvilloi tryezën e diskutimit mbi identitetet shqiptare me pjesëmarrjen e historianit Bernd Fischer.

Bernd Fischer u ndje i lumtur të ishte pjesë e Universitetit Europian të Tiranës duke e konsideruar atë si më të mirin në vend dhe jep përgëzimet e tij mbi punën e përkushtuar të stafit petagogjik dhe studentëve që janë pjesë e UE. Profesori ka qenë edhe autor i shumë librave për shqiptarët. Ai ka qenë ne UET edhe më përpara dhe ka arritur të krijojë marrëdhënie me të gjithë pjesëtarët e Universitetit. Edhe për UET është privilegj të ketë të pranishëm profesorin dhe historianin e shquar dhe të na flasë më tepër në lidhje me librin “Identitetet Shqiptare”. Instituti Shqiptarë për Studimet Ndërkombëtare sjell versioni e këtij libri gjatë turit të librit.
Historia shqiptare përshkohet nga mitet dhe tregimet mitike që shpesh shërbejnë për qëllime politike, nga përshkrimi i “themeluesit legjendar të kombit”, Skënderbeut, deri tek shfrytëzimet e UK-së në Luftën e fundit të Kosovës. Ese në identitetet shqiptare, nga një ekip multinacional, multidisiplinar i studiuesve dhe specialistëve jo-akademikë, dekonstruktojnë mitet e përhapura politike ose historiografike për të kaluarën dhe të tashmen e Shqipërisë, duke nxjerrë në dritë mënyrat në të cilat kanë shërbyer mitet shqiptare për të justifikuar dhe drejtuar dhunën, prapambetje fuqia politike dhe nxitja e kohezionit të brendshëm. Identitetet shqiptare demonstrojnë fuqinë e miteve edhe sot e kësaj dite, pasi ato mbështesin proceset politike dhe shoqërore në Shqipërinë e mbartur nga krizat, pas-totalitare.

Pyetja e identitetit nuk është thjesht një temë abstrakte për shkëmbimin e studimeve, por një tipar parësore dhe mjet themelor për të kuptuar gjashtë milion shqiptarët në Ballkanin Jugor. Regjimi primitiv stalinist që mbajti valë në Republikën e Shqipërisë nga 1944 deri në 1991 fshiu nga zemrat dhe mendjes e popullatës format e identitetit dhe identifikimit tradicional ne përpjekje për te krijuar një mit të ri.

Përpjekja natyrisht dështoi dhe kur vitet e gjata të diktaturës, frika dhe shtypja kishin mbaruar, popullsia shqiptare e gjeti veten plotësisht të çorientuar, e lënë në një zbrazëti e cila së shpejti do të mbushej nga një kaos i paparë shoqëror.

Identiteti Shqiptar është një përmbledhje e 19 punimeve të lexuara dhe dorëzuara në një konferencë mbi Rolin e Mitit në histori dhe zhvillim në Shqipëri mbajtur në Shkollën e Sllavonikut dhe Studimeve të Evropës Lindore (SSEES) në Londër në qershor 1999.

Qëllimi kryesor i konferencës ishte për të dekonstruktuar mitet e përhapura politike ose historiografike shqiptare duke analizuar konteksti politik të krijimit të mitit, përdorimin dhe kontrollin politik të miteve. Disa aspekte teorike (f. 26-30). Vëllimi është ndarë më pas në pesë seksione kryesore sipas qasjeve të marra nga autorët në fjalë.

Identitetet shqiptare kështu mbulojnë një gamë të gjerë temash dhe duhet të jenë me interes për një gamë të gjerë lexuesish, nga ata që hetonin historinë e trishtuar të shqipes bashkëkohore politika partiake, te sociologët që përpiqen të kuptojnë psikologjinë kolektive të shqiptarëve dhe çfarë i bën ata shqiptarë, dhe historianë dhe historianë kulturorë të Shqipërisë dhe Ballkanit.

Një botim paralel në gjuhën shqipe i këtyre punimeve u botua nga Fatos Lubonja në librin  e tij periodik kulturor kritik “Përpjekja’’ (Përpjekja) 15-16, 1999, dhe thuhet se ka provokuar disa polemika.